Okyanus’un arabasına bineli yarım saati çoktan geçmişti ve ben konuşmaya korkuyordum. Okyanus, hala burnundan soluyordu. Nereye gittiğimiz hakkında hiçbir fikrim yoktu ve radyodan saate baktığımda gece yarısını geçmişti. İlerlediğimiz yol…

Biliyorum; Elbet bir gün kavuşacağız Belki bir şehir istasyonunda Belki bir antika plak dükkanında Belki arastanın en kuytu köşesine sıkışmış sahafta Mekan ve zaman fark etmez bilirsin. Ama; Yer ile…

  İçi boşaltılmış, anlam ifade etmeyen bir sürü yapmacık şeyin arasında ‘yazmak’ ne kadar doğru olur? Bilemedim şimdi. Ama yine de içimden bir ses: ‘’Yaz sen!’’ diyor. Kim bilir belki…