Bi’ farklılık yapıp doğrudan duygularımız üzerine değil de duygularımızın bedenimizdeki yansımaları hakkında konuşalım mı? Hayatımızı ve etrafımızda olup biteni kaygılara, günlük hayatın telaşına kapılıp kaçırmak yerine anı farkındalıkla yaşamak için bir adım atalım mı? Son zamanlarda[…]
Kimsin sen Lavinia? Şairin hayalindeki muhteşem sevgili misin? Sonsuza kadar bir adamın dizelerinde gezinecek gizli bir kimlik misin? İnsanın nefesini kesecek bir ölüm çiçeği misin? Kendini de, beni de kandırma. Sen bunlardan çok daha fazlasına sahipsin.
Öncelikle kimdir Eses? İnsanın kendini anlatması zor ama ikilemdir sanırım Eses. Bambaşka iki insanın birlikte yaşaması ve en tepeden en dibe bütün ruh hallerinin bir olmasıdır. İlk nasıl yazmaya başladın? Nelerden ilham alıyorsun? Düzenli olarak akan[…]
Kapa gözlerini, hayal et. Ay ışığında, tenha bir sokaktasın. Güz bastırmış, üşümeye başlamışsın. Soğuk hava ciğerlerine doldukça hayatını sorgulamışsın.
Son günlerde kendime en çok sorduğum soru. Cevabıysa duymaktan korktuğum için asla dile getirmediğim koca bir hayır. Maalesef yüzleşme zamanı geldi ve üzgünüm ki hayat hazır olup olmadığınızı asla umursamıyor. Küçükken büyüdükçe işlerin kolaylaşacağına inandırmıştım kendimi.[…]
Anton Pavloviç Çehov’un Martı’sında, Boris Alekseyeviç Trigorin “İnsan on sekiz, on dokuz yaşlarında nasıl hisseder kendini unutmuşum.” der. Bu on kelime karakterin ruhuma dokunabildiği tek yer. Korkuttu çünkü bu düşünce beni, henüz “On dokuzum.” diyebiliyorken ve[…]
Siyah beyaz yaşıyorum hayatı ben. İddialı ve klişe laflar etmeyi sevmem. “Ben siyahım.” ya da “Ben beyazım.” diyemem size. Ne çok kötü bir insanım ne de çok iyi. İnsanlara acı çektirdiğim de oldu en içten gülümsemelerini[…]
