Şiirlerle ve babasının tablolara bakarak uydurduğu masallarla büyüyen aynı zamanda çok haylaz olan bir kız çocuğu olarak büyüdüm. Çocukluğum ya arabada ya da ağaç tepelerinde hayaller kurarak geçti. Bu anlar bana kalemimi hediye etti. Çok karmaşık bir genç kıza dönüştüm ama kalemim hepsinin üstesinden geldi çoğu zaman. İlk hikayemi dokuz, ilk romanımı on beş yaşında yazdım. On yedi yaşıma geldiğimde Geceyim ailesiyle tanıştım. bazen berrak bazense dibi görünmeyen bir su gibiyim. Siz Eda’yı böyle kabullenin, olur mu? Şiirlerimin mısralarında buluşmak ve kendinizi bulmanız dileğiyle.
Eda Özüuğurlu
