Geceyim

Dünya’nın kokusu benliğimi sarıp burnumun direklerini kırıyor adeta. Nerede benim Soylu Karakuğu dostum… Şifa arıyor dimağım… Ah ruhuma aksettirecek sessizlikte kalp atışlarım… Maddesellikle çevrili bu diyarlarda doğanın türküsüne nail olma…

Başından geçenleri kimse anlamamış, son çare konuştuğu duvarlar da her kelimeye sessiz kalmış. O, hikayesini etrafında toplanan kalabalık betona anlatırken bu cümleleri kurmuş; Biz o sırada, bozuk kaldırımlar üzerinde yürürken yağmurdan…