6
“Kimsenin yağmuru seyretmediği bir dünyada, yıldızları sevmenin yalnızlığı ile her gün biraz daha geri çekildim.
Üstüme örttüğüm yorgan, yüreğimdeki serçenin küçücük ürkek kanatlarıydı…”
Şükrü Erbaş
İnsanın Acısını İnsan Alır
7
“Bir kirlenmeden korunmak için susarak yaşadığım her şeyin bir yenilgi olduğunu çok sonra öğrendim.
Benim, kıyısında bir saygıyla beklediğim olanak, başkalarının çiğneyip attığı bir sıradanlıktı…”
Şükrü Erbaş
İnsanın Acısını İnsan Alır
8
“Geceyi seyrede seyrede öğrendim ki ışık insanın içinde yanmıyorsa yüzüne vurmuyor.”
Şükrü Erbaş
İnsanın Acısını İnsan Alır
9
“Rüzgarını içinde taşıyan bir bulut gibi
Takılıp bir gece treninin düşlere bakan camlarına
Çekip gitsem bir gün.”
Şükrü Erbaş
Bütün Şiirleri 2
10
“Sildim pişmanlığı payıma düşen hayattan…”
Şükrü Erbaş
Bütün Şiirleri 3
11
“Ne olurdu kokunun da fotoğrafı olsaydı.
Sesinin fotoğrafı, boşluğun fotoğrafı.
Parmak uçlarındaki karıncanın,
Ruhtaki üşümenin fotoğrafı…
Ölüm kimseyi bu kadar yalnız bırakmazdı.”
Şükrü Erbaş
Bütün Şiirleri 1
12
“Az da olsa payım
Yaşamayı sevdim.
Bu büyük bağışı
Bir gün elbet ben de
Ömrümle öderim…”
Şükrü Erbaş
Bütün Şiirleri 2
13
“Herkesin başkasını konuştuğu bu aynalar pazarında seni kimselere söylemeden öleceğim.”
Şükrü Erbaş
Bütün Şiirleri 3
14
“Ne demek biliyor musun bir insanı sevmek
Birden dünyada kötü insan kalmıyor”
Şükrü Erbaş
Otların Uğultusu Altında
15
“…
Ne zaman öğreneceksiniz bilmiyorum ki
Evlerin yalnız eşyalardan yapılmadığını.”
Şükrü Erbaş
Yaşıyoruz Sessizce