Karanlıkta,her kendimle kalışımda
gelir aklıma.
Nasıl anlatılır bilmem.
O ki bazen babasının işten dönüşünü bekleyen çocuk ümidi,
bazen bekleyeni kalmamış birinin ümitsizliği.
Kimi zaman kar yağdığında sokaklarda yükselen çocuk sesleri,
kimi zaman gidenin gerisinde bıraktığı geçmişin acı izleri.
O ki karanlıktan kaçıp aydınlığa koşanların fikirleri!
Hasan Anadolulu
Geceyim ailesi olarak Hasan’a, yazısını bizlerle ve siz okuyucularla paylaştığı için teşekkür eder çalışmalarının devamı dileriz 🙂