fbpx

Geceyim

BEKLEMEKTEYİZ

Geçen üç yılın ardından dörde çalan bu hayat kervanında

Seslenmek sana bir çocuğun sessiz çığlıklarıyla

 Gecenin koynuna katıverdiğimiz hasret katran karası şimdi

Dönüşecek renk kalmadı da gelemedi vuslat.

Güz vaktine tutsak edilen ruhum için

Tanrı limon çiçeği kokulu tütsüler yakmış bu gece

Gökyüzü bundan puslu olsa gerek

Yıldızları duman ardına saklanmış birer çocuk şimdi

Nerede olduğunu bildiğimiz ama bilmemezliğe verdiğimiz

Bir çocukluk işte…

Çocukluğum,

Yıllar önce sol yanının acısıyla yağmur kokulu bir toprağı

Döşek edinip ana kucağında uyuyakalan özlemdedir.

Sen bir gece de sustun

Ben bir gece de büyütüldüm.

Sen bir gece de gittin

Ben her gecenin ardından gelmek istedim.

Senin gidişinle gömülen çocukluğumu koynuma alıp

Hıçkırdığım gecelerde gelirdin

Küçükken çizdiğim güneşli resimlerde gezinirdik seninle.

Dallarına kiraz çizdiğim elma ağaçlarının gölgesine sığınırdık

Ben kaderimin kara büyüsünü unutup daldığım uykuları

Seninle gerçekliğine kandığım bir rüya ile yaşarken

 Gecenin sihrini güneş bozardı.

Tan yerinden ağarırken

Ben çocukluğumu annemin koynuna bırakıp

Bir sonraki geceyi beklemeye koyulurdum.

Şimdi gençliğim gecenin

Çocukluğum ise annemin koynunda yatmakta

Limon çiçeği kokusu ile ağırlaşırken göz kapaklarım

Bir yağmura tutulmakta

Ben ,hıçkırığım ve gecem

Çocukluğumu beklemekteyiz…

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Bildir
guest

0 Yorum
Inline Feedbacks
View all comments
%d blogcu bunu beğendi: