Kadın olmanın zor olduğu coğrafyalarda
Aşk şiiri yazmaya yeminim var.
Şimdi çekin o çirkin bakışlı gözlerinizi
Ve beni tutsak ilan ettiğiniz
Güçler birliği mahkemelerinizi
Düşlerimden ve bedenimden uzakta kurun
Engisizyon sahnelerinizi.
Bırakın beni de gemilerimi karadan yürüteyim
Fetih yaşım gelmiş çoktan.
Surlarını yıkmam gereken bir bahtım var.
İmkansızlığın bir atlas gibi üzerime örtüldüğü bu yerde
Baş koyamazdım altmış beşlik bir amcayla
Henüz on beşimde ucu kanaviçeli pamuk yastığa.
Üstelik daha halam gelecekmiş
Pek anlamadım aslında
Halam zaten bizleydi
Çok da mühim değil zaten
O an salıncağımı asacağım ahlat ağacındaydı aklım.
Salıncağımı süsleyecek renkli ipler bile hazırdı
Çeyiz diye tutturdukları oya yumaklarından
Gizli gizli çaldımdı.
Ben aşk şiirleri hayal ederken
Birileri çocuk yaşıma
Gelinliği de seçmişti.
Sonum yakındı artık
Onlarsa ilk gece diyorlardı adına…
Kadın olmanın zor olduğu bu coğrafyada çok şey istemedim ki…
Kanat çırpmak istedim göğün maviliğine
Oysa tek isteğim bir salıncağım olmasıydı
On yedinci yaş günümde.
Asi eklediniz adımın ardına,
Oysa sularım tersine de akmazdı ya!
Neyse bayım!
Siz nasıl olsa bulursunuz bir yargı
Doğuştan suçluydum, belki uğursuz, kıtlığı da ben getirmiştim
Çoğu kara parçasının vebali benim boynumaydı
Ortadoğu’nun acıları, garbın öfkesi ve hırsı
Onlar da benim yüzümden oluyordu
Çünkü kadın olarak doğmuştum.
Ah! Kız çocuğu doğurmak
Üç kızın ardından dördüncüyü kucaklamak
Veba gibi bir salgındı mil çekilmiş gözlerde
Sahi, meraktan sorarım ben hep
İşinize karışmak elimin hamuru ile ne haddime de
Acaba vaftizim mi olmamıştı benim?
Bu yüzdendir günahkar ilan edilişim belki.
Bunların hepsini siz düşünün bir…
Nasılsa benim düşleyecek çok şeyim var.
Ben kadın olmaktan gurur duyduğum,
Annelerin dokuzuncu kızını da bayram sevinci ile kucakladığı,
Halam gelse de annemin dizlerinde masallarla uykuya daldığım,
Uçsuz bucaksız ovalarda at sürdüğüm,
Ahlat ağacının dallarında göğe kanat çırptığım,
Bir dünya düşlemekteyim.
Zamanı gelmişti artık,
Kısık sesli kadınlar diyarından sıyrılıyorum.
Bedenimden önce ruhuma sahip olacak bir delikanlıya
Aşk şiirleri yazacağım daha.
Ben o siyah beyaz fotoğraftan çoktan sildim kendimi
İçimde bir dünya taşıyorum,
Benim dünyamın renklerine yer yok kadrajınızda.
Kadın olmanın aşk şiirleri yazdırmaya yetebildiği
Bir coğrafyayı kaderim eylemeye gidiyorum.
Salıncağımın ipleri on yedi yaşımla kalsın
Gelinliğim üzerimde
Onlar ahlatın dallarında bulsun özgürlüğü.
Ben göğe kanat çırpmayı bir kalem kağıtla öğrendiğim yaştayım.
Yeminim var zaten benim
Daha karanlığınıza aşk şiirleri yazacağım.