Elektrikler gitmedi tek başıma bir sokakta, kaldırıma oturmuş öylece gelip geçen arabaları seyrederken buldum kendimi.
Elektrikler gitmedi, hava da aydınlık zaten sadece kaldırıma oturma sebebim ile yüz yüze geldim ve konuşmuyor adeta bakışıyorduk.
Sular gitmedi zaten sokaktayım kimse yok arabalar, ben ve kaldırım dışında öylece bakışıyoruz sebeplerle konuşmadan, gözyaşlarıyla.
Gök gürlemedi sadece içimde kopan fırtına seslerini işitir oldu kulaklarım ama dıştan baksan yorulduğu için kaldırıma oturmuş nefesini dizginlemeye çalışan bir nineden farkım yok.
Sebep insan olsaydı eğer kaba ve agresif bir insan olurdu eminim, yoksa bu denli kalbi kırılıp ağlatılamazdı bir insan ya da sessizliği bir lütuf saymazdı.
Sessizlik ya da susmak bir lütuf olsaydı eğer ben içime içime susmaktan sanırım inci gibi lütuf olur çıkardım ayrıca ne çok lütuf kelimesini kullandım yoksa lütuf mu oldum?
Çamaşır seren kadın olduğum yere mandal düşürdü dönüp bakmadı bile mandala, ne çok ortak özelliğimiz varmış oysa bir mandalla.
Mandal olsaydım eğer belki de hissetmezdim birçok şeyi. Hatta aşağı düşerken paraşütle uçuyor gibi sevinirdim deli gibi.
Kahramanmaraş doğumlu, Yedi Güzel Adam sokaklarında büyümüş şair adayıyım.. 20 yaşımdayım, 40 senedir gökyüzüne ve şiire aşık gibiyim. Biraz İsmet Özel biraz da kendim gibiyim.