soğuk bir şubat ayının sabahında
cinnet geçiren kuzenimin keşkelerine düşmek
istemem
kabul etmiyorum bu soyut putları
kırıp dökmek istiyorum kendi yarattıklarımı
ve sizinkileri
bazı savlar var inan, inanması çok güç
git şimdi unutulmuşlara unutmayı anlat
birçokları, çokça söyledi
yüzümü nereye dönsem soğuk ve rüzgar
ağzımı ne yana açsam küfür ve isyan
elimi her uzattığımda yitirip bulamadıklarım
umudu tur dağı’nda bıraktım
dilimde musa’dan kalma bir düğüm
çözülmüyor, senden başkasına çözülmüyor…
Ahmet Yıldırım
Geceyim ailesi olarak Ahmet’e, yazısını bizlerle ve siz okuyucularla paylaştığı için teşekkür eder çalışmalarının devamı dileriz 🙂
