Sokağın Üşüyen Yanı
Güneşte gölgesiz aynalarda kaçağım. Gece huysuzlanan bir çocuk gibi uykusuz, Yanıldığım kadar insan, Düşlediğim kadar yaşamaktayım Bu yüzyılda korkabildiğim kadar kadınım. Bu kış ayaklarından üşüyen evsizler gibiyim Ayrılıkta ısınamıyorum Kırık bir camda buluyorum aksini Kaçtı yaşım ve bu sokaktan kaçıncı geçişim İnan ki unutuyorum. Ellerin ceplerinde başın hep biraz eğik, önünde Yürüyorsun, ödü kopuyor …
