Herkes yıllardır alıştığı hayatı yaşamakla meşguldü aylar önce. Her gün uyguladığımız sabah-akşam rutinimiz, aktif bir sosyal yaşamımız, çok yoğun olan işimiz veya okulumuz, kısacası zamanla yarıştığımız bir hayatımız vardı önceden. Çoğu şeyi de aslında yapamadığımız bir hayat… Şimdi ise tüm düzenimiz değişti. Günün telaşesi eskisi gibi yok artık. Aceleyle evden çıkmamızı gerektirecek bir işimiz, yetişmeye çalışacağımız bir dersimiz yok. Kahvaltı yapmadan evden çıktığımız sabahlar ortadan kayboldu. Sıcacık yatağımızdan kalkıp bir yere gitme mecburiyetimiz uçup gitti aniden. Eski endişelerimiz ve kaygılarımız ayrıldı içimizden. Yerini koca bir belirsizlik duygusu aldı. Her şeyin anlamsız geldiği, kendimizi ve hayatımızı sorgulamaya başladığımız bir evreye geçtik. Peki şimdi ne olacak sorusu aklımızdan çıkmaz oldu.
Ölüm korkusuyla karşı karşıya geldi insanlık. Üstesinden gelemediğimiz bu korku bizimle yatıp kalkıyor oldu. Her gün yanı başımızda bize hayatın gerçeklerini göstermeye başladı. Ölümün, şu an nefes alıyor olmamız kadar normal olduğunu anlatmaya çalıştı bize. Yaşamak kadar gerçek olduğunu… Fakat görmek istemiyoruz çoğu zaman bu gerçekleri. Böylesi işimize daha çok geliyor belki de, kaçıyoruz onlardan. Ancak bu dönemde kaçacak yerimiz kalmadı. Gerçeklerle yüz yüzeyiz hiç olmak istemediğimiz kadar. Hiç bitmeyeceğini sandığımız yoğun hayatlarımızın yerini evde kalmak aldı. İşimizi, okulumuzu internet üzerinden yürütüyor olduk. Aslında daha önce hiç olmadığı kadar baş başa kaldık kendimizle. Önceden hayatımızın nasıl olduğunu, neler hissettiğimizi, nelerden de kaçtığımızı fark ettirdi bu dönem bize. Hayatlarımıza ve kendimize kuş bakışı bakma olanağı sağladı belki de. Ailemize, sevdiklerimize ve de kendimize daha çok zaman ayırabilme fırsatı verdi. İhmal ettiğimiz, ertelediğimiz ne varsa yapmamız için bir şans oldu bu dönem. Bunların dışında kendimize itiraf edemediğimiz hisleri de ortaya çıkardı. Kimisi yaşayamadığı şeyleri yaşayamamaktan, kimisi ölmekten, kimisi ölmekten ziyade yalnız kalmaktan, kimisi de kendisi yüzünden başkasının hayatına son vermekten korktu. Korkularımızdan kaçmak yerine gerçeklerle yüzleşip hayatımız için bir şeyler yapma vakti aslında bu dönem. Her inişin bir çıkışı olduğu gibi bu kötü ve zor günlerimizin de son bulacağı bir zaman var elbet. Güneş her gün yeniden doğuyor. Peki ya sen kendi hayatın için neler yapıyorsun?